Dikiş muakavemeti testleri ile, dikilmiş olan kumaşlarda bir veya daha fazla kumaş ile dikişin meydana getirdiği bağlantının kopma gücü ya da kopmaya karşı gösterdiği en yükek direnç tespit edilmektedir.
Testler yapılırken, konfeksiyon haline getirilmiş dokunmuş kumaş örneklerinden alınan ve üzerinde önceden belirlenen dikişler bulunan ya da belli özelliklerde dikişlerle dikilmiş kumaş örnekleri, dikişlerin kopma mukavemeti ve kopma kuvvetini tespit etmek amacı ile çeşitli cihazlar kullanılarak testlerden geçirilir. Bu testler için sabit hızlı çekme cihazı, numune uzama hızı sabit çekme cihazı veya yükleme hızı sabit çekme cihazı gibi araçlar kullanılmaktadır.
Akredite olmuş laboratuvarlar tarafından yapılan fiziksel testler için, yerli ve yabancı kuruluşlar tarafından yayınlanan birçok standarda uyulmaktadır. Bu çerçevede dikiş mukavemeti ve dikiş esnekliği testlerinde esas alınan standartlar şunlardır:
- TS EN ISO 13935-1 Tekstil - Kumaşların ve hazır tekstil eşyaların dikiş çekme özellikleri - Bölüm 1: Şerit yöntemi kullanarak dikiş kopması için azami kuvvetin tayini
- TS EN ISO 13935-2 Tekstil - Kumaşların ve hazır tekstil eşyaların dikiş çekme özellikleri - Bölüm 2: Kavrama yöntemi kullanarak dikiş kopması için azami kuvvetin tayini
- TS EN ISO 13934-1 Tekstil - Kumaşların gerilme özellikleri - Bölüm 1: En büyük kuvvetin ve en büyük kuvvet altında boyca uzamanın şerit yöntemiyle tayini
- TS EN ISO 13934-2 Tekstil - Kumaşların gerilme özellikleri - Bölüm 2: Kavrama metodu kullanarak en büyük kuvvetin tayini
- ASTM D1683 Dokuma konfeksiyon kumaşlarının dikişlerinde başarısızlık için standart test yöntemi
Her kumaşın kendi özelliklerine göre dikiş randımanı farklıdır. Bu nedenle değişik türdeki kumaşların dikiş mukavemetini ve dikiş esnekliğini karşılaştırmak için, ilgili standandartta belirtilen, standart dikiş gruplarından biri kullanılmalıdır.