Kısaca PVC olarak bilinen poly vinyl chloride, petrokimya tesislerinde petrol veya doğalgaz ile tuzdan üretilen, bir polimer çeşididir. Bu polimer, bir takım katkı maddelerinin yardımı ile harmanlanır, yüksek sıcaklıkta şekillendirilir ve plastik haline getirilir. PVC, kimyasal açıdan, polimer zincirinde klor otomu bulunan nadir termo plastiklerden biridir. İçinde klor bulunduğu için PVC’nin alev alma sıcaklığı oldukça yüksektir. ateş kaynağı uzaklaştırıldığı zaman alev kendiliğinden söner.
PVC inşaat sektöründen ambalaj ve paketleme sektörüne, tıptaki çeşitli uygulamalardan elektrik ve elektronik malzemelerine, otomotiv sektöründen çeşitli tüketim eşyaları üretimine ve tekstil sektörüne kadar son derece geniş bir alanda kullanılmaktadır.
Esas olarak membran malzemesi, bu sistemlerin taşıyıcı elemanları olan liflerin dokunması ile elde edilen özel bir tür kumaştır. Membran yapılarda naylon, polyester ve cam elyafı lifler kullanılmaktadır. Membran örtüler, dış hava koşullarına açıktır. Bu nedenle lifleri dış faktörlerden korumak ve kumaşa su ve hava geçirmezliği kazandırmak amacı ile bir takım kimyasal kaplama işlemleri uygulanır. Bazen de ana kaplamanın üzerine ilave bir kaplama daha yapılır. Bu yüzey kaplamaları genel olarak, PVC (poly vinyl chloride), PTFE (poly tetra fluoro ethylene) veya silikondur.
Yerli ve yabancı akreditasyon kuruluşlarından akredite olan laboratuvarlarda, PVC tayini işlemleri de gerçekleştirilmektedir. Bu çalışmalar sırasında esas alınan yöntemler şunlardır:
- Beilstein testi
- Kızılötesi spektroskopisi (FT-IR)
Beilstein testi, ısı etkisi ile halojen bileşiklerinin bakır ile bakır halojenür oluşturması esasına dayanır. Bu durumda, mavi yeşil renkli bir alev ortaya çıkar. Test örneğinin halojen içerip içermediğinin tespit edilmesine yarayan bir yöntemdir. Basit ve niteliksel bir kimyasal test yöntemidir.
Kızılötesi spektroskopisi de (FT-IR, Fourier Transform Infrared Spevtroscopy) test örneğinden kızılötesi spektrumu elde edilen bir yöntemdir.