Teorik olarak yanma olayı, ısı, oksijen ve uygun yakıt biraraya geldiğinde ortaya çıkan ekzotermik bir tekimedir. Esas olarak bunlardan biri tükeninceye kadar yanma olayı devam eder.

Isıya maruz kaldığında liflerin de sıcaklığı artmaya başlar. Bu arada lifte kimyasal değişiklikler oluşmaya başlar ve karbondioksit, su buharı, azot ve kükürt oksit gibi yanmayan gazlar, karbonmonoksit ve hidrojen yanıcı gazlar ve birçok okside olabilen organik moleküller meydana gelir. Yanma sıcaklığı daha fazla yükseldiği zaman, yanan gazlar oksijen ile birleşerek yanma olayı gerçekleşir. Bu tepkimeler büyük miktarda ışık ve ısı üretir. Bu durumda daha fazla miktarda yanan gazlar ortaya çıkar ve yanma olayı büyür.

Tekstil ürünlerinin yanma davranışı, dokusundaki lif çeşidi ve lif karışımları ile tutuşturma kaynağının yapısı, kumaş yüzeyine temas süresi, tutuşma noktası yani kumaşın kenarı, altı veya yüzü, çevre sıcaklığı, havanın nem ve akış hızı gibi faktörlerden etkilenmektedir. Bu arada farklı iplik büküm yöntemleri, ipliklere farklı yanma direnci kazandırmaktadır.

Salon perdeleri ve perdelerin yanma özellikleri de yetkili laboratuvarlar tarafından çeşitli şekillerde test edilmektedir. Bunlar arasında küçük alev testleri de bulunmaktadır. Bu testlerde şu standartlara uyulmaktadır:

• BS EN 1101 Tekstil ve tekstil ürünleri - Yanma davranışı - Perdeler ve örtüler - Dikey yönlendirilmiş örneklerin (küçük alev) tutuşabilme özelliğini belirlemek için ayrıntılı prosedür
• TS EN 1101-1 Tekstiller ve tekstil mamulleri - Yanma özelliği - Salon perdeleri ve perdeler - Düşey konumdaki deney numunelerinin tutuşabilirliğinin tayini için ayrıntılı metot (küçük alev)

Bu standart, salon perdelerinin tutuşabilir özelliklerinin, EN ISO 6940 standardında açıklanan yönteme uygun şekilde tayin edilmesi için bir deney yöntemini kapsamaktadır.